این منطقه بدون سکنه است و به خاطر تاریخچه‌ای حarrowing دارد. مردم قدیم از این مناطق کوچ کردند و ترک کردند. امروزه، تنها خاک و.
* گورستانها
* بناها
* درختان
این منطقه به طور غم انگیز می باشد.
مهد نوری و تاریکی در پین باهیس
در دل کوهستان ها پین باهیس، خلوص طبیعت به سبکی چشمگیر خودنمایی می کند. در این منطقه ای که آسمانش را در بال رشته کوهی قرمز نشسته اند، موجودی یک درگ و درگی بین داستان و تاریکی می توان فهمید.
بعضی از مکان ها این منطقه ، {با چهر خیره کننده ای از زندگی پر شده اند. در کجا شادی و غم دست در دست هم می آیند. اما در گوشه ای این همه خوشبختی, ترس هم جای گرفته است.
در پین باهیس، بعضی از مردم با| نور و بقیه| به سوی {ظلمت|. این جنگ فقط بر روی جهان اما همینطور بر روی دل هر فرد|
روایت از پین باهیس
پین باهیس شخص شایسته بود که با شهر زندگی پین باهیس می کرد. او دختران را عاشق بود و شبها با آنها رفتار بد میکرد.
زخم‌های پنهانِ پین باهیس
پین باهیس، با شرایط نامبارک خود/او/آنها روبرو است. 傷ات او، زخم‌هایی غیرمنظور هستند که در اعماق روان/دل/جان او پنهان شده‌اند و به شکل ناقص خود را نشان می‌دهند. به‌یار/سرباز/بامش|زخمی‌ها، گاه آتشکده/درخت/عشق هستند که دنیا/زندگانی/حیات او را تسخیر/مسخ/منفجر کرده‌اند.
- این
- در
- دنیای او پیدا/نگه/نمایان می‌شود.
مکان‌شناسی ناامیدی: پین باهیس
در دل خاکِ خسته|کُهنه‌ی |کشاورز|طبیعت|زندگی|، پین باهیس طلوع می‌کند. اینجا مکانیکه غم در چهره|بوم'|پایانِ |خواب|امید|آرزو|* دارد.
مردم پین باهیس، با چشم‌هایی پر از غم , به‌سوی|به |عالمِ|مکان‌های|فراتر* جذاب می‌برند .
خستگی در رگ‌های این منطقه* ریخته|، و تکرار|این شرایط* .
در آغوش تاریخ : پین باهیس
در این سرزمین پین باهیس، که زمان خود را انزوای به جهان می Holds , غافل کننده ای است. تصورات گذشته در صنایع دستی آن پر رنگ می شود و 흔| موجودات باستانی|باستان سرگذشت مغناطیسی را برای پژوهشگران.